ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΩΡΑ
Είναι πολύ συνηθισμένο να έρθουμε αντιμέτωποι με την δύσκολη αυτή συμπεριφορά του «μικρού» μας. Πολλές φορές ο γονιός νιώθει «λίγος» ή αβοήθητος ή απλά ντροπιασμένος σε μια τέτοια αντίδραση. Άλλες πάλι φορές θυμώνει και ο ίδιος με αποτέλεσμα η ένταση και των δύο να κορυφώνεται γρήγορα.
Οπότε… τι κάνουμε;
Κατ’ αρχάς προσπαθούμε να συγκρατήσουμε την υπομονή μας, όσο δύσκολο και αν είναι. Κανένας δεν σας κρίνει άσχημα εκείνη την ώρα (παρ’ όλο που αυτό νιώθετε). Προσπαθήστε να καταλάβετε τι είναι αυτό που θέλει να σας πει το «μικρό» σας και δεν μπορεί με λογάκια. Μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό όπως «είμαι κουρασμένος», «βαρέθηκα», «νυστάζω», «μου έχεις λείψει και θέλω να ασχοληθείς μαζί μου»…απλές σκέψεις που δεν ξέρει πως να τις εκφράσει.
Με λίγα λόγια προσπαθούμε να «ακούσουμε» το συναίσθημα του, που μπορεί να μην είναι θυμός αλλά στενοχώρια ή δυσφορία. Άλλες πάλι φορές προσπαθούμε να αγνοήσουμε συμπεριφορές που δεν θέλουν να διαιωνιστούν (αν ασχοληθούμε πολύ κινδυνεύουμε να κάνουμε αρνητική ενίσχυση της συμπεριφορές). Στα πιο μικρά παιδιά βοηθάει να τους αποσπάσουμε την προσοχή με κάτι άλλο.
Τι δεν κάνουμε;
Προσπαθούμε να μην ακυρώσουμε τα συναισθήματα τους.΄Ένας γονιός-ενήλικας θα πει «φρικάρει και για τα πιο απλά, πέφτει κάτω, φωνάζει, κοπανιέται κτλ» Αυτό, όμως που είναι τόσο μικρό και ασήμαντο για τον ενήλικα μπορεί να είναι πολύ σημαντικό για ένα μικρό παιδί. Τα μικρά παιδιά δεν έχουν φτάσει στην ηλικία που είναι οι γονείς όποτε είναι δύσκολο να μπουν στη θέση τους. Οι ενήλικες, όμως έχουν περάσει από την ηλικία του παιδιού και μπορούν… με λίγη προσπάθεια να θυμηθούν πόσο δύσκολο είναι κάποιες φορές να είσαι παιδί.
Αποφεύγουμε εκφράσεις του τύπου «δεν έγινε και τίποτα», «πως κάνεις έτσι», «σιγά το πράγμα», «γίνεσαι ρεζίλι» κ.α.
Μην απορρίπτετε το παιδί με εκφράσεις του τύπου «δεν είσαι καλό παιδί» καλύτερα χαρακτηρίστε την συμπεριφορά π.χ με αυτό τον τρόπο δεν καταλαβαίνω τι θες και πως να βοηθήσω.
Ως γονείς καλείστε να επιδείξετε ένα μοντέλο σωστότερης και αποδοτικότερης συμπεριφοράς.
Επιπλέον αποφεύγετε να λέτε ότι τέτοιου τύπου συμπεριφορές σας λυπούν, σας ντροπιάζουν ή θα σας «αρρωστήσουν». Με αυτό τον τρόπο γεμίζετε τα μικρά σας με ενοχές. Μη καταφεύγετε σε ψέματα.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, που αυτές οι συμπεριφορές οδηγούν σε δυσλειτουργία της οικογένειας ή δοκιμάζουν την σχέση και την επικοινωνία με το παιδί σας μπορείτε να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό.
Κάλλια Μπακογιάννη
Παιδοψυχίατρος , Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας ΒΑ Κυκλάδων ΕΠΑΨΥ
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.